Op 26 juli 1942 overlijdt priester Titus Brandsma door mishandeling, ziekte en uitputting in concentratiekamp Dachau.
Zes maanden eerder is hij gearresteerd door de Sicherheitsdienst nadat hij de redacties van katholieke kranten en weekbladen heeft overtuigd geen advertenties van de NSB te plaatsen.
De voorstelling volgt Titus op zijn lijdensweg vanaf zijn arrestatie door de Sicherheitsdienst, zijn gevangenschap in Scheveningen en Kamp Amersfoort tot en met zijn overlijden in concentratiekamp Dachau.
In de nietsontziende terreur van de laatste periode uit het leven van Titus, waarin zijn geloof danig op de proef wordt gesteld, vallen zijn standvastigheid en moed op.
Ondanks zijn zwakke gestel weet Titus Brandsma zijn menselijkheid te behouden, biedt hij anderen troost en vergeeft zelfs zijn beulen.
Het zijn die bijzondere eigenschappen die Rein van Schagen hebben geïnspireerd deze voorstelling te maken.
Scenario & spel: Rein van Schagen
Spel & zang: Lisa van Schagen
Viool & zang: Rossi Ovtcharova
Nationaal Monument Kamp Amersfoort