Jan Schroën speelt “De Beecht”.
Is “ruwe bolster, blanke pit” een verklaring of een excuus?
Is woede een gebrek aan beheersing of een ultieme vorm van autenticiteit?
Nivelleert spijt en berouw over je gedrag je verantwoordelijkheid daarvoor?
De nieuwe voorstelling van Jan Schroën heet De Beecht (De Biecht).
Biechten was geen vrije keuze maar een gebod uit de categhismus.
En zonder berouw geen vergeving.
Hoe kom je dan in het reine met jezelf als je een spoor nalaat van gekwetse medemensen?
Je kunt er bijvoorbeeld een theatervoorstelling over maken.
De Beecht is een muzikale dialectvoorstelling van anderhalf uur zonder pauze.
Jan Schroën speelt De Beecht samen met Fer Koolen
HMH Nunhem